Er gebeurt veel...

Sinds de vorige blog post is alles ineens heel snel gegaan. De oplevering van het huis is weliswaar opgeschoven naar 25 september, maar de datum staat nu vast. Ik (Selmar) heb mijn ontslag ingediend. Toen ik vertelde hoe druk het nu was omdat het hele huis leeg moest, ben ik direct naar huis gestuurd. Dat bleek geen overbodige luxe. We zijn heel druk om al onze spullen in te pakken, te verkopen, weg te geven of weg te gooien.

Op mijn werk bleek dat ik nog tot in december in dienst kan blijven en betaald krijg, maar dat ik nog maar een paar dagen terug hoef nadat we ons huis opgeleverd hebben. Vanwege resterende vrije dagen krijg ik dan zonder te werken nog doorbetaald tot in december.

Er zat aardig wat druk op de ketel om het huis op tijd leeg te krijgen. Sommige spullen, zoals sommige meubels, hebben we redelijk tot het eind toe nodig. Het leek bijna onmogelijk om bv. de kasten die we nog hadden allemaal een goede bestemming te geven. Het huis laten ontruimen vonden we veel te duur. Zelf afvoeren naar de stort kost ook al een flinke som geld, en verkopen of weggeven via Marktplaats leek in zo’n korte tijd ook niet realistisch. Begin van de week baden we of we de meubels deze week allemaal kwijt mochten raken. Wat een gebedsverhoring! Een christelijk echtpaar kwam langs voor 3 kasten, die ze wilden hebben voor een hulpproject in Ghana, maar hebben uiteindelijk 5 kasten, een tafel en een heleboel glaswerk meegenomen. Morgen komen ze nog een keer terug voor nog 5 kasten, dozen met speelgoed en allerlei serviesgoed. Dat iemand ons van zo veel tegelijk af zou kunnen helpen, hadden we niet kunnen bedenken. En dan helpen we er ook nog eens arme mensen in Ghana mee!

Voor wat betreft het visum hebben we helaas niet in één keer de goedkeuring gekregen waar we op hoopten, maar moeten een lange lijst met aanvullend bewijsmateriaal aanleveren. Daar zijn we nu druk mee bezig samen met onze advocaat.